De Technische School

De Middelbare Technische School in Travnik hebben we al vaker bezocht. Er wordt lesgegeven op velerlei vakgebieden maar het probleem hier is dat er weinig tot geen materiaal is om op of mee te oefenen. We hebben bijna elke keer wel weer iets van materiaal of gereedschap bij ons. Deze keer kreeg Arjen weer een mooi kistje met gereedschap aangeboden. 
‌Bij ons bezoek hebben we gelijk even kennis gemaakt met de nieuwe directeur. Deze functie is telkens voor een periode van vier jaar. Ook deze directeur spreekt geen Engels of Duits dus er moest even weer iemand bij gehaald worden, want wij spreken na al die jaren zelf ook nog geen Bosnisch.... 
‌Ze waren erg blij met het gereedschap en ze hopen dat we de samenwerking voor de komende jaren kunnen continueren. 

Osnovna škola "Nova Bila"

Dit is de basisschool in Nova Bila, een plaatsje op zo'n tien kilometer van Travnik. Hier hebben we in het verleden ook al een aantal projecten mogen doen en de contacten met de directeur Josip en zijn "manusje van alles" Miran zijn altijd erg goed gebleven. Josip is erg muzikaal en in zijn vrije tijd is hij dirigent van het plaatselijke orkest. In voorgaande jaren gingen we ook vaak bij zijn orkest kijken maar helaas is het nu vakantietijd en wordt er niet gerepeteerd. 
Afgelopen jaar heeft Hans, de broer van Arjen, een tuba aan het orkest gedoneerd. Daar zijn ze nog altijd erg blij mee. Deze keer hadden we een paar erg goede computers met schermen gekregen en Arjen had zelfs een 3D printer gekregen. 
‌De ICT-professor werd uitgenodigd en we hebben alles kunnen overhandigen waarna we werden uitgenodigd voor een heerlijke lunch met een biertje en vanzelfsprekend ook nog een Slivovitsj... Aansluitend hebben we nog bij Josip thuis kennis gemaakt met zijn vrouw en kinderen. 
‌Het was weer zo'n dag waarop vriendschappen worden aangehaald.

Karaula

‌Sinds meerdere jaren komen wij in Karaula, een klein dorpje op ongeveer 15 kilometer van Travnik. Selka zwaait de scepter van de lokale kruidenierswinkel en haar zoon Elmedin helpt met het rondbrengen.
‌Rondom Karaula wonen vele arme gezinnen maar ook veel behoeftige zwakkere ouderen, waar we elke keer een aantal voedselpakketten brengen.  We gingen weer heuveltje op en heuveltje af naar een drietal oudere stellen. Je vraagt je af hoe ze het op die leeftijd nog redden.
‌

‌‌We zijn ook bij twee ontzettend arme gezinnen geweest. Eén gezin heeft zeven kinderen en wonen - bergje op - enkele kilometers lopen van Karaula, waar ook de school voor de kinderen is. Gelukkig gaan deze kinderen wél naar de basisschool. De kinderen liepen er op afgetrapte veel te grote schoenen. Daar zouden ze dan ook vanaf september weer op naar school moeten lopen. We hebben voor alle zeven kinderen goede schoenen voor naar school gekocht en tevens eenvoudiger schoenen/Crocs voor bij huis. 
V‌erder hadden we nog vele zakken vol met kleding en schoenen en laarzen bij ons. 
‌Voor de dames van de plaatselijke breiclub hadden we vele bollen wol, breinaalden en een naaimachine. Deze dames repareren de kleding van de dorpsgenoten maar maken ook de traditionele kleding voor de plaatselijke dansgroep waar de kinderen van Selka ook lid van zijn.

En verder

De stichting Humanitarno Udruzenje “ Sreca za sve “ in Travnik zet zich onder andere in voor kinderen met het Down Syndroom. Wij hebben bij hen eerder de tuin laten aanleggen zodat de kinderen heerlijk buiten kunnen spelen.  Sinds vorig jaar hebben ze op een lokatie van de gemeente een aantal kassen kunnen plaatsen, die gedoneerd zijn door mensen uit Noorwegen. Ze kweken er heerlijke tomaten en paprikas. Deze worden verkocht aan mensen in hun directe omgeving en zelfs aan een supermarkt. Met de opbrengst kan er materiaal worden gekocht voor de kinderen. Nu was er behoefte aan een toilet op deze lokatie. Daar heeft onze stichting een donatie voor gedaan. 
‌

Tenslotte

Dit jaar hebben we ook weer heel veel goede bekenden en vrienden bezocht en ontmoet. Onder andere Emir en Amela die voortvarend met hun tuincentrum aan de weg timmeren; Snjezana, Marija en Tomislav waar we geholpen hebben bij de aanschaf van een airco. Haar man Domagoj is in januari overleden en hij wilde voorkomen dat Snjezana telkens meerdere trappen met het hout naar boven moest sjouwen. Nu hoeft ze zelfs geen duur hout meer te kopen want de airco verwarmt in de winter;  Ibro, die voor corona werkzaam was in Motel Carousel en die nu met pensioen is en Mariana, zijn collega uit Motel Carousel en haar dochter Irma. Mariana werkt nu in een bejaardentehuis. En nog vele anderen die we in de loop der jaren hebben ontmoet en waar je dan een warme band mee opbouwt. ‌
‌Van de burgemeester van Travnik mochten we kaartjes ontvangen voor een concert van Halid Beslic, de Bosnische Guus Meeuwis. 8000 uitgelaten fans in het voetbalstadion. Het was een geweldige avond!
‌
‌Namens velen willen we iedereen weer hartelijk bedanken voor alles wat u voor hen doet in de vorm van giften, donaties en goederen. We hopen dat u hen in de toekomst ook niet zult vergeten.
‌De mensen hier spreken altijd de wens uit voor ieders gezondheid en daar sluiten we ons graag bij aan.