Bolnica Travnik

Zuster Sabina is het hoofd van de kinderafdeling van het Kantonale ziekenhuis in Travnik. We hadden afgesproken dat we dagelijks rond de middag zouden kunnen komen, en we plannen gelijk de eerste dag maar in. Wat is zij lief voor de kinderen! Ze neemt ons mee naar een kindje van twee maanden die door de ouders in de steek is gelaten. Dat komt helaas regelmatig voor. Na behandeling en zorg in het ziekenhuis gaan deze kinderen naar een opvang in de buurt. 
‌Dan zijn er een grote broer van 8 en een zusje van 6 met een beperking op een kamertje. Aandoenlijk zoals de broer voor zijn zusje zorgt. Hij durft een klein beetje Engels te spreken. Bananen en vanillevla vindt hij lekker en hij houdt van Real Madrid. 
‌We zijn dezelfde middag nog naar de supermarkt Bingo gegaan en hebben een en ander voor hen beiden gekocht. Toen we terugkwamen lagen ze helaas te slapen dus we hebben de kadootjes bij de zusters achter gelaten.
‌We hopen dat ze er blij mee zullen zijn. We hebben nog wel even een foto gemaakt van het slapend stel.
‌We hadden voor het ziekenhuis deze keer weer veel inco-materiaal, verbandmiddelen, brillen maar ook kleding voor de allerkleinsten en gebreide troostdekentjes. Veel van dit materiaal is gebreid door de dames van de breiclub in Breezand. Dankjulliewel!!

Nova Bila

In de plaats Nova Bila staat de Osnovna Skola Nova Bila, de basisschool. Professor Josip Popovic is hier de directeur en hij is tevens de dirigent van het plaatselijke orkest Limena Glazba Lasva Nova Bila. 
‌We hebben de eerste dag gelijk contact met hem opgenomen voor het leveren van een aantal computers. Maar hij nodigt ons uit om gelijk dezelfde avond een concert van zijn orkest bij te wonen in de plaats Kreševo. Dat was een geweldige verrassing met goede kwaliteit muziek!
‌De volgende dag gaan we naar de school met de mooie i7 computers en bekijken het informatica lokaal waar veel kapotte computers of ontzettend oude computers staan met vaak ontbrekende onderdelen. Zelfs de leerkrachten werken nog met erg verouderde computers waar slechts een eenvoudig programma op kan draaien. En dan te bedenken dat deze school al heel veel mogelijkheden heeft in vergelijking met veel andere scholen in Bosnië. 
‌Aansluitend worden we uitgenodigd om bij Mario, die de eerste jaren van zijn leven in NL heeft gewoond en dus ook perfect nederlands spreekt, een heerlijke ćevapčići te eten. Dit zijn gekruide worstjes, per 5 of 10 verpakt in een Pitabroodje. Wij zijn liefhebber!! We sluiten af met een Krempita, bladerdeeg met daartussen een geweldige creme. Je eet je vingers erbij op! 

Karaula

In het dorpje Karaula beheert Selka Salkica de supermarkt. Vanuit deze positie is zij en haar gezin erg betrokken bij de behoeftigen in het dorp. Haar man Becir werkt bij de politie en ze hebben twee kinderen,  Almedin en Segmedina.
‌Samen Almedin laden we de auto uit. Er is kinderkleding en er zijn schoenen voor de kinderen van de tegenoverliggende school. In de school wordt altijd alles gesorteerd en vervolgens wordt gekeken welke kinderen er in aanmerking komen voor iets "nieuws". Dat doen ze ontzettend goed!
‌We maken nog afspraken over voedselpakketten voor gezinnen die "niets" hebben, en moeten dan helaas afscheid nemen. We moeten in het hotel onze spullen nog pakken want morgen vertrekken we alweer naar NL.
‌
‌We zijn maar kort in Bosnië geweest maar hebben gelukkig wel veel vrienden en bekenden ontmoet. 
‌Bij aankomst was de auto tot aan het dak gevuld en alles heeft nu zijn bestemming bereikt. 
‌Iedereen dank voor de donaties, zowel financieel want zonder geld beginnen we weinig, als ook in goederen waar we weer velen blij mee konden maken.