Het verslag

‌We zijn in Travnik. Voorlopig echter even met zijn drieën. Ada is achtergebleven in verband met ziek en zeer. Het gaat gelukkig weer iets beter dus ze vliegt ons over een paar dagen achterna!

Arjen en Ciska zijn afgelopen maandag vanuit Breezand vertrokken en Jan is vrijdag al met de caravan op pad gegaan. Hij moest nog via Bremen, waar de Roaring Fifties gedurende het hele weekend diverse optredens moest verzorgen.
Uiteindelijk hebben ze elkaar weer gevonden in Ptuj, Slovenië!

Woensdagmiddag was de eerste ontmoeting met onze contactpersoon, Amela Hadzijusufovic.
Eerst even socializen met een kopje koffie (en gebak) en daarna de afspraken voor de komende periode concretiseren.
En de uitwerking van die afspraken hopen we de komende dagen online te zetten!
‌
Donderdagochtend zijn we gelijk begonnen de auto’s te lossen. Als je dan ziet wat er allemaal in gaat…. Alles voor het ziekenhuis en de Dom Zdravlje (gemeentelijke kliniek) hebben we weer ingepakt en ’s ochtends nog afgeleverd! De Touran zat gelijk weer tot aan het dak vol!
Amela werkt als secretaresse op een school. Dit is ’s ochtends een gymnasium en ’s middags wordt er lesgegeven aan leerling verpleegkundigen. Een anatomie torso, die we gedoneerd hebben gekregen door de Surgeonfish Charity, hebben we daar donderdag ook nog afgeleverd! Ze waren er heel erg blij mee want tot nu toe moesten de eerste- en tweede-jaars echt alles uit de boeken leren. Nu kunnen ze het zien en voelen!
We werden ook weer hartelijk ontvangen in het kinderdagverblijf. Samen met de directrice en Asaf, de conciërge, hebben we onze werkplek voor de komende dag bekeken. Er zijn kleuren uitgezocht en aansluitend hebben we gelijk bij Trgo Ten, de plaatselijke Multimate, de verf besteld.

Vrijdag zijn we nog een keer langs het ziekenhuis gegaan om de laatste zakken met materiaal af te leveren.
Daarna weer naar de Trgo Ten om de verf te halen en het lijstje met benodigdheden af te werken…
‌De rest van de dag is besteed met nog meer spullen kopen bij de Fis en nog even acclimatiseren! 

Hieronder de foto’s van de auto met spullen voor het ziekenhuis, met Amela en het afdelingshoofd van het ziekenhuis, de Torso, het boodschappenbriefje en het krantenartikel in onze CTR/Polderbode.

‌Asaf de congierge is er al als wij om negen uur voor de deur staan! Hij is ook het hele weekend aanwezig.
‌We hebben alles wat we denken nodig te hebben, bij ons.
‌Eerst de nodige gaten dichtplamuren, enkele leidingen vastzetten en rondom de hoeken en randen een eerste laag geven.
‌Ciska bemoeit zich met het schoonmaken en vervolgens schilderen van de verlichtingsarmaturen. Het glas moet uit deze armaturen en daar gaat het mis.... Een fikse snee in haar vinger! Deppen, betadine, gaasjes, verbandje. Als het verbonden is, ziet het er redelijk professioneel uit! Een paar keer verschoond en nu maar hopen dat ze er niet te veel last van houdt.
‌Nadat het de afgelopen dagen rondom de 37 graden was, is het nu iets koeler en ´s middags begint het zelfs te regenen. Eind van de middag is het nog maar 18 graden. Eigenlijk niet verkeerd!
‌Als we om vier uur weggaan, ziet het lokaal er al heel anders uit!

‌De wekker gaat op tijd deze zondag. Maar we beginnen toch eerst maar met een kopje koffie voordat we aan de slag gaan.
‌Dat is s morgens een kwestie van "knopje op aan" en dan de thermoskan vullen.
‌We nemen ook brood en beleg mee vanuit de caravan. Rond twaalf uur haalt iemand een lekkere Burek bij Pekara Aba (de bakker) aan de andere kant van de straat. Ze hebben hun winkel helemaal gemoderniseerd. Ziet er nu netjes uit! Terug in het KDV eten we de warme Burek gelijk op. Dan nog een paar boterhammen snijden en smeren, en we kunnen er weer tegen....
‌Vandaag dus niet anders. Ook op zondag zijn de bakkers gewoon open. Bakker Aba zelfs 24 uur per dag!
‌Vandaag was het een kwestie van nog een beetje plamuren hier en daar en verder doorgaan met gronden en wanden in de primer. Het is zondag dus we zijn op tijd gestopt!
‌Aansluitend zijn we bij Domagoj en zijn vrouw Snjezjana geweest. Zij hebben ons uitgenodigd voor een fijne barbeque de komende week. Wij gaan graag op die uitnodiging in!
‌Vanavond eten we "homemade" Chili Con Carne!

‌Als we rond negen uur binnenkomen, horen we uit één van de lokalen weer gezellige kindergeluiden. Er zijn nu gedurende de vakantie slechts twee groepen aanwezig. 
‌We gaan maar snel aan het werk. Ciska gaat de plafonieres voorzien van de oranje laklaag. Dan zijn die vanmiddag ook klaar. 
‌Nadat alles zoveel mogelijk is afgedekt met plastic, gaan Arjen en Jan aan de slag om de muren en plafonds de eerste laag te geven: boven geel en onder oranje. Maar het valt niet altijd mee, vooral niet als er hele plakken oude verf aan je roller gaan hangen.... 
‌De temperatuur is gelukkig niet zo hoog, maar toch moet er goed gedronken worden. Er gaan hele kannen van 5 liter doorheen!
‌Aan het eind van de dag ziet het er al weer behoorlijk anders uit. 
‌Na een heerlijke Bosnische koffie van de directrice en overleg over "wat te doen met de houten vloer", gaan we aan het eind van de dag nog even langs de Trgo Ten voor nog een grote pul gele muurverf. Het vliegt erdoor!! 
‌Het gaat lekker en we eindigen de dag met een ijsje!!

‌Ook dinsdag is het weer rond negen uur als we met zijn drieen binnenkomen. Zelfde liedje: schuren plamuren en schilderen. Rond half twaalf gaat Jan weer naar de pekara om brood te halen en na het eten vertrekt hij naar Tuzla om Ada van het vliegveld te halen. 
‌Arjen en Ciska gaan gewoon stevig door met de klus. Er is werk genoeg!!
‌Ada landt om half vijf en heeft het idee dat ze een uurtje later in Travnik zal zijn. De rit duurt echter zo'n drie uur. Om kwart over acht is het een heerlijk weerzien met Ciska en Arjen. We eten pizza bij Libertas. Woensdag zijn we druk met het zoeken ( en vinden ) van slecht dekkende plekken. We hebben niet genoeg verf dus nog een beetje bijgehaald bij Trgo Ten.
‌''s Middags bespreken we met de directrive en Amela wat we gaan doen met de mooie houten vloer. Er wordt besloten dat we gaan schuren. We hebben al contact gehad met iemand bij Trgo Ten om een schuurapparaat te kunnen lenen. Morgen kijken of de belofte nog staat.
‌Ook maken we met Amela afspraken over bezoekjes aan haar ouders, het verdelen van nog meer kleding en voedselpakketten, en de te organiseren kinderspelletjes. 
‌Bij de caravan wordt de Skottelbraai voor de dag gehaald om pasta te maken. We duiken er vanavond vroeg in! Want morgen volgt er een beetje ontspanning. Maar daarover morgen dus meer...... 

‌Nu wordt het een heel epistel want er was naast het klussen ook tijd voor ontspanning met vrienden.
‌Het project schiet nu aardig op. We moeten wel nog de 72 m2 parketvloer schuren en lakken. Bij Trgo Ten is het te lenen schuurapparaat te klein en het begrip huren kennen ze hier niet, dus we zullen er zelf een aan moeten schaffen. Bij de Technische Fis slagen we. 
‌De ochtend besteden we verder aan het nalopen van het schilderwerk. We zijn tevreden!
‌'Vanaf drie uur zijn we uitgenodigd door Domagoj en Snjezjana voor een BBQ in een berghut. Het was een stoffig geitenpaadje naar boven met de auto, maar dat was het waard! Lekker gegeten en gedronken en een vriend van Domagoj had zijn gitaar bij zich. Het werd al donker toen we vertrokken!
‌Vrijdag gaan we eerst naar de school waar Amela werkt, om bloeddrukmeters te schenken. We krijgen een rondleiding in de school, die nodig moet worden opgeknapt! Maar zoals wel vaker, het geld ontbreekt!
‌Aansluitend gaan we naar de Technische School. Voor hen hebben we heel veel gereedschap en rollen stof. We drinken koffie met de directeur en praten over de mogelijkheden van het Technisch Onderwijs in Travnik. We halen bij Trgo Ten nog de twee-componentenlak voor de vloer. En we zien onze kleine vriendin Meliha weer terug. Acht jaar geleden woonde ze bij haar oma en maakten we ons grote zorgen. Maar nu woont ze weer thuis en haalt erg goede cijfers op school. We hebben voor het hele gezin allerlei kleding bij ons.
‌Vanaf vier uur zijn we bij Amela's ouders voor een BBQ in de bergen bij Karaula. Ze hebben er een stuk grond met een gezellige hut met een zelfgebouwde oven. Amela's moeder besteedt altijd veel tijd aan de maaltijd en ook nu hebben we weer kunnen genieten van een heerlijke Bosnische maaltijd!
‌De tijd vloog voorbij!
‌Zondagochtend gaat de eerste laag lak op de vloer! Het stinkt verschrikkelijk dus we werken met mondmaskers. Na een kopje koffie vertrekken we naar de berg Vlasic. Jammer genoeg is het bewolkt met af en toe regen, maar dat deert ons niet: even er tussenuit! We lunchen met een mooi uitzicht!
‌Voordat we bij de caravan aan de pasta maaltijd gaan, drinken we nog een sljivovic om het weekend af te sluiten!

‌En toen was de klus af! Er zijn meerdere lagen lak over de vloer gegaan, de plinten hebben nog een naloop-beurt gehad en op woensdagochtend mochten we het lokaal weer teruggeven aan de Obdaniste!
‌Het was gezellig met de kinderen en de leidsters, de directrice en Asaf, de conciërge. De burgemeester had een vervanger gestuurd en ook de pers was vertegenwoordigd! 
‌Er was voor ons een mooi certificaat, ondertekend door de directrice, en de kinderen hadden een hele mooie tekening gemaakt!!
‌We hebben speelgoed en dekens gegeven en na de toespraken hebben we afscheid genomen. We werden door Asaf en de directrice achterna gezeten met de sleutel van de school, om volgend jaar maar terug te komen!!
‌Maar er was meer.
‌We zijn met een volle auto op stap gegaan en hebben aan vele gezinnen kleding gegeven: Bij onze "eigen" familie Smajic, waar we koffie hebben gedronken. We waren bovenin een oud gebouw in het centrum van Travnik waar onder erbarmelijke omstandigheden een gezin woont met een kleine baby. Daar hebben we kleding en een voedselpakket gebracht. We hebben een Roma-familie blij gemaakt met kleding voor alle gezinsleden. 
‌
‌We zijn ook een overeenkomst aan gegaan met een humanitaire organisatie uit Karaula voor het uitdelen van voedselpakketten, voor het aanschaffen van urineopvang zakken, en voor een aktie waarbij kinderen elke dag op school een boterham krijgen. 
‌Een paar dagen later hebben we de urinezakken kunnen kopen en zijn we meegeweest om deze af te leveren bij een jongen in Karaula. 
‌
‌En natuurlijk hebben we op maandagavond Arjen zijn verjaardag gevierd met een etentje in het hotel!
‌
‌We hebben één van de computers afgeleverd bij de voetbalclub FK Han Bila. Zij spelen dit seizoen voor het eerst in de federale competitie! De andere heeft een plekje gekregen in Novi Travnik. 
E‌n tenslotte hebben we vele tasjes met onder andere een kleurboek en kleurpotloden, een pet, een notiteblokje met pen en een knuffel  uitgedeeld aan kinderen in Han Bila, Mehurici en in de wijk Kalibunar in Travnik. Wat waren de kinderen enhousiast!!!
‌
‌Vanzelfsprekend hebben we afgesloten met een etentje (ja, alweer...). 
‌Arjen en Ciska zijn in twee dagen naar huis teruggereden en Jan en Ada plakken er nog een weekje aan vast. 
‌Wij willen iedereen die ons heeft gevolgd, maar zeer zeker de sponsors, waaronder de bedrijven zoals genoemd onder aan de pagina's, en ook vooral de donateurs, heel hartelijk danken. Heel veel familie en vrienden en anderen met het hart op de goede plaats, hebben er voor gezorgd dat wij konden doen wat we hebben gedaan!
‌Nogmaals: HARTELIJK BEDANKT!‌

U bent onderaan onze blog van augustus 2017 beland. 
‌We hopen dat u een indruk hebt gekregen van onze bezigheden dit jaar!
‌